31 maja, sobota, godz.21.30
Kłębek - performance reżyserowany
koncepcja i tekst: Anna-Maria Karczmarska
występuje/ głos: Zofia Bielewicz
Anna-Maria Karczmarska ( ur.1981,
Rejowiec Fabryczny)
Artystka
wizualna, performerka, scenografka i kostiumografka. Ukończyła studia na Akademii Sztuk Pięknych w
Krakowie (dyplom w 2005
r. w Pracowni Intermedialnej Zbigniewa
Sałaja i Grzegorza Sztwiertni na Wydziale
Malarstwa).
Jest laureatką nagród: Samsung Art Master, CSW, Warszwa,
wyróżnienie za „13 Świętych dziewcząt” (2006 r.) i Boska Komedia, Kraków,
najlepsza scenografia (kostiumy) w
spektaklu „Odyseja” (2010 r.).
Jej prace
śledzą performatykę "wyglądu" pod kątem społecznym, historycznym i
kulturowym. Od kilku lat tworzy krótkie filmy na taśmie 16 mm budujące alternatywne
historie miejsc (Pojedynek 2008, Ktoś jadł z mojej miseczki 2010,
Moszna 2013 ). Swoje filmy pokazywała m.in. Goldex Poldex w Krakowie,
Museum Moderner Kunst w Passau, Muzeum Narodowym w Krakowie, a także New Museum
w Nowym Jorku. W 2007 roku stworzyła cykliczny performance Objawienie w PKiN w
Warszawie, w 2010 wyreżyserowała performance Skala z Pawłem Smagałą w Operze
Narodowej w Warszawie, w 2011 wraz z Krzysztofem Kaliskim stworzyła performance
Koncert po zbiorach w Muzeum Czartoryskich w Krakowie. Od 2005 roku związana z
teatrem. Współpracowała m.in. z
reżyserami: Michałem Borczuchem ( m.in. Lulu w Teatrze Starym, Portret
Doriana Graya i Metafizyka Dwugłowego cielęcia w TR, Der Krieg
hat kein weibliche Gesicht w Schauspielhaus Duesseldorf ), Krzysztofem
Garbaczewskim ( m.in. Opętani w Teatrze Szaniawskiego w Wałbrzychu, Chór
sportowy i Odyseja w Teatrze Kochanowskiego w Opolu, w ramach
którego wyreżyserowała performance Monolog kobiecy z Olą Cwen), Cezarym Tomaszewskim
(m.in. Wesele Figara w Muzeum Narodowym w Krakowie, Orfeusz i Erydyka
w Tow. Gimnast. „Sokół” w Krakowie) a obecnie głównie z Radosławem Rychcikiem (
m.in. Dwunastu gniewnych ludzi i Dziady w Teatrze Nowym w
Poznaniu ) .
Wystawiała
m.in w CSW w Warszawie, Kuenstlerhaus w Dortmundzie, Muzeum Czartoryskich w
Krakowie, Mica Moca w Berlinie. Przez kilka lat związana z galerią lokal_30 w
Warszawie, obecnie z Galerią Białą w Lublinie.
Żyje i
pracuje w Krakowie.
Więcej
informacji: www.karczmarska.com
Zofia Bielewicz
Urodziła się w 1928 r. w Warszawie. Matka była
profesorem Konserwatorium Muzycznego w Warszawie, ojciec - dyrygentem i
kompozytorem. Od dziecka przygotowywana była na scenę –
uczyła się emisji głosu, tańca, dykcji itd. W czasie okupacji niemieckiej i podczas
powstania warszawskiego brała udział w tajnych koncertach muzyki i słowa polskiego.
Na scenie debiutowała w Opolu w 1950 roku. Pracując w Teatrze Ziemi
Opolskiej, zdała tu egzamin aktorski przed państwową komisją pod przewodnictwem
Jana Świderskiego. Wiele zawdzięcza Jadwidze Chojnackiej, w której teatrze w
Łodzi szlifowała warsztat aktorski. Potem wróciła do Opola i związała się z nim
na stałe. W ciągu długiej kariery zagrała grubo ponad sto ról. Za najciekawsze,
pod względem pracy artystycznej, aktorka uważa
role: Bianki w „Szczyglim zaułku” Shawa (1952) w reż. Jana Kochanowicza,
Elżbiety w „Don Carlosie” Schillera (1957) w reż. M. Godlewskiego, Barbary w
„Zygmuncie Auguście i Barbarze” Wyspiańskiego (1960) oraz Berty w „Wygnańcach”
Joyce’a (1967) – oba spektakle w reż. Stanisława Wieszczyckiego; Laodami w
„Protesilas i Laodamia” (1975) Stanisława Wyspiańskiego w reż. W. Jesionka;
Orgonowej w „Damach i huzarach” (1981) w reż. Mikołaja Grabowskiego; Białej
królowej w „Alicji po drugiej stronie lustra” wg Lewisa Carrolla
(1998) w reż. Iwony Kempy; Zerliny w „Niewinnych” wg Hermanna Brocha (2000) w
reż. Marka Fiedora; Mammy w „Kalece z Inishmaan” Martina Mc. Donagha (2001) w
reż. Bartosza Zaczykiewicza; Babci w „Opowieściach Lasku Wiedeńskiego” Odona
von Horwatha (2008) w reż. Mai Kleczewskiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz